Wpływ emocji

Osoby cierpiące na łuszczycę i łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) zmieniają się fizycznie i psychicznie. Jeśli nie potrafimy sobie poradzić z aspektem psychicznym tej choroby, ucierpieć mogą relacje z innymi, poczucie własnej wartości a nawet kariera zawodowa.

Łuszczycy muszą wiedzieć jak radzić sobie z zewnętrznymi symptomami choroby. Tak samo istotne jest rozpoznawanie i radzenie sobie z uczuciami towarzyszącymi łuszczycy. Osoby z twojego najbliższego otoczenia, przyjaciele, rodzina oraz lekarze dermatolodzy również powinni rozumieć emocjonalną stronę twojej choroby i pomóc Ci z nią żyć.

Jak poradzić sobie ze stresem?

W wielu przypadkach stres jest przyczyną pierwszego wysypu a także przyczynia się do pogorszenia objawów u osób już chorujących. Błędne koło polega na tym, że widoczne objawy choroby same w sobie są stresujące, ponieważ przyciągają nieprzychylna spojrzenia osób trzecich. Ciągły stres negatywnie wpływa na proces leczenia, który staje się mniej efektywny.

Chociaż bezstresowe życie nie cofnie całkowicie łuszczycy, relaksacja i techniki redukowania stresu mogą pomóc zredukować symptomy choroby.

Długotrwały, chroniczny stres może mieć jednak dramatyczne skutki. Prowadzi do niezdrowych nawyków, takich jak obżarstwo lub brak apetytu, nadużywanie alkoholu i papierosów, bezsenność lub ucieczka w sen, zaprzestanie leczenia. Przewlekły stres powoduje negatywne myślenie i może prowadzić do depresji. W przypadku nieustępującego stresu należy zidentyfikować jego przyczyny i się ich pozbyć.

Metody redukcji stresu:

Pasja, hobby, rób to co sprawia Ci przyjemność
Zadbaj o swój styl życia
Zrezygnuj ze stresujących zadań i odpowiedzialności
Wypróbuj metody relaksacyjne
Uprawiaj sport

Koniec z negatywnym myśleniem

Negatywne myśli zawsze prowadzą do obniżenia własnej wartości i mają wpływ na relacje w życiu codziennym. Naucz się je rozpoznawać i eliminować. Czym są negatywne myśli?

Przesadne generalizowanie, na przykład jeśli raz w restauracji usłyszałeś negatywną uwagę na temat swojej choroby, myślisz, że tak będzie zawsze. Myślisz: „Już nigdy nie zjem na mieście, bo zawsze ktoś skomentuje moją łuszczycę”.
Katastrofalna wizja świata, polegająca na przewidywaniu najgorszego scenariusza. Przykład: „Nie pójdę do fryzjera, bo usłyszę że nie obsługują osób chorujących na tą obrzydliwą chorobę”.
Branie wszystkiego do siebie (personalizowanie). Przykład: „Nikt obok mnie nie usiadł dzisiaj w autobusie, bo mam łuszczycę”.
Ignorowanie pozytywnych wydarzeń, czyli skupianie się tylko na negatywnych aspektach życia oraz na wyglądzie zewnętrznym. Na przykład kiedy uważasz, że ktoś mówi jakiś komplement tylko z litości.

Symptomy depresji

Depresja ma wpływ na całokształt życia, dotyka twojego ciała i psychiki. Niektóre symptomy depresji to:

Osłabienie, zmęczenie, brak energii
Obżarstwo, brak apetytu
Bezsenność, ucieczka w sen
Uczucie przygnębienia, samotności, odosobnienia
Ciągły niepokój
Poczucie bezradności i bezsilności
Myśli samobójcze

Gdy nie jesteś w stanie sam poradzić sobie z postępującą łuszczycą i masz objawy depresji szukaj pomocy u zaufanych członków rodziny lub przyjaciół. Jeśli w najbliższym otoczeniu nie możesz znaleźć pomocy, pomyśl o wizycie u psychologa.

Odbudowanie poczucia własnej wartości i zdrowy styl życia

Życie z łuszczycą jest wymagające, jednak jeśli nauczysz się radzić sobie z jej objawami oraz opanujesz stres masz szansę poprawić jakość swojej codzienności.

Jak sobie radzić?

Poszukaj zaufanego lekarza
Konsekwentnie stosuj się to zaleceń dermatologa, jeśli metoda nie jest skuteczna, poszukaj innej kuracji
Czytaj o łuszczycy i dostępnych metodach leczenia
Zaakceptuj swoje emocje
Naucz się rozpoznawać i eliminować czynniki, które cię stresują
Zamień myśli negatywne na pozytywne
Szukaj wsparcia u rodziny, przyjaciół, psychologa

Jak zareagować, kiedy ktoś zbyt intensywnie wpatruje się w twoją łuszczycę?

Pokiwaj głową ze zrozumieniem lub uśmiechnij się szeroko. Pokaż, że dla Ciebie łuszczyca nie jest nowością.
Ucinaj szybko niepotrzebne krępujące pytania, np. „Tak. Mam łuszczycę. To nie jest zaraźliwe”.
Spróbuj wpleść do rozmowy nieco humoru, aby rozluźnić atmosferę.

dr Małgorzata Sitor – psycholog